Güner KUTLUK - Karanlığı Söndür Baba

Sizlere Mart 2014 te yayımlanan yepyeni bir kitap tanıtmak istiyorum.

Duygu yüklü, sıcacık Anı- Öykülerden oluşuyor Karanlığı Söndür Baba.

1956 Konya-Ilgın doğumlu, eğitimci ve hukukçu yazar Güner KUTLUK'un yaşamından kesitleri aktardığı Anı-Öykülerini okurken öncelikle içimizden biri, yaşamdan korkmadan, tabulara fazla kulak asmadan, hayatı deneyimleyerek yaşamış, sonunda da başarmış diyeceksiniz.

 Anı-Öykülerle kah tebessüm edecek, kah düşüneceksiniz.Yazarın içindeki insan sevgisini, kendi doğrularına ulaşma yolundaki  çabalarını yaşayacaksınız adeta.
 
12 Eylül 1980 Dönemi öncesi ve sonrası öğrenci olanlara daha da tanıdık gelecek bazı öyküler.
Anı-Öykülerinden bazılarının başlıkları;

Ulaşılmaz Babalar,
İzler,
Orlon Dantel Masa Örtüsü, 
Ilgın'da Halkevleri,
Kürtün Günleri,
Dağ Olmak,
Karanlığı Söndür Baba...


Baygenç Ajans Yayınları tarafından yayımlanan kitap 160 sayfa. Akıcı ve sade dilde yazılmış anılar, zaman zaman şiirlerle de süslenmiş.

Keyifle okuyacaksınız...


******


Kitaptan Alıntılar:



Gezdiğim köylerde kimsenin fiyatlar hakkında bir fikri yoktu, fiyatı vicdanım belirliyordu. Para çok tatlı, kazanmak çok güzeldi... Hele bir de harman sonuna veresiye verebilsem, ya da anlayıp buğdayla, arpayla değişebilsem...Kazancımın haddi hesabı olmayacaktı. Ama ben bu değişime cesaret edemiyordum.   ( s.66 Orlon Dantel Masa Örtüsü'nden. )


Göbeğim gurbette kesilmiş, bir gurbetten başka gurbete geçiyor ömrüm, hep bir muhacirlik tutkusu, hiçbir yere gidemezsem, içim göçer  bir yerlere... Hep gurbette olurum. Bir ney gibi ayrıldığım vatan özlemiyle feryat eder dururum. Tuhaf artık Ilgın'a, Konya'ya, İstanbul'a da yabancıyım. Feryadım neye bilmiyorum...
Ah! şu benim muhacir yüreğim...    ( s.97  Kürtün Günleri'nden )
 


Bildiğim dağlarda hiç yalnız olmadım...  Zor olan kentlerde yalnız olmak, kentlerde ötekileştirilmek... Şimdi, bilmediğim bir dağda, bilmediğim yollardayım... Yalnızım... Kendime söyleyemesem de, bana isyan edip, kendi dağına çıkan yüreğimin isyanını bastırmak derdindeyim...

Herkesle yalnızsam kendimle doluyum,
Cıvıl cıvıl yüreğim,
Akortlayamıyorsam kimseye gönül telimi
Solo çeker kafam, Söyler yüreğim...

Ah! Şu benim yalnız yüreğim. Muhacir yüreğim,kendine söyleyip, kendine dinletemeyen yüreğim... Beni, olur olmaz dağlara çıkaran yüreğim, sözüm geçmez sana... Sana akıl kar eylemez... (s.108-109  Dağ Olmak'tan )