12 Ocak 2014 Pazar

Michael ENDE - Momo




Michael ENDE, 1929-1995 yılları arasında yaşamıştır. Fantezi romanı ''Bitmeyecek Öykü'' de, daha sonra yazdığı ''Momo'' da, uluslararası en çok satanlar listesinde yer almış, otuzdan fazla dile çevrilmiştir. Alman yazar, oyun, skeç yazarlığı ve aktörlük de yapmıştır.

Momo, Avrupa Gençlik Kitap Ödülü Şeref Listesinde yer almış, çocuk, genç ve kendini -çocuk ya da genç - hisseden herkesin severek bir solukta okuyacağı türde bir kitap.

Kitabın kahramanı Momo on iki yaşında, anne ve babası olmayıp yalnız yaşayan bir kız çocuğudur. En önemli özelliği ise, ''insanları dinlemesidir.''  
Çevresindeki insanlarla sevgiye, paylaşıma dayalı ilişkileri çok güzel iken, düzeni bozup, insanların  ''zamanını çalan'' duman adamlar kenti, insanları ele geçirir.
Momo, Hora Usta ve kaplumbağa Kassiopeia ile birlikte zamanları çalınarak adeta robot haline getirilen insanlara zamanlarını iade etmeyi başarıyor.

 Modern çağın insanları zamansızlaştırması, kısırdöngü içinde mutsuz etmesi ne güzel anlatılmış. Aman ''duman adamlara'' dikkat!

Sevgiden, paylaşımdan yoksun dünya neye yarar ki...

Romanın her yaşa hitap etmesi en güzel yanı, 303 sayfa ve sürükleyici, Kabalcı Yayıncılık tarafından yayımlanmış, içindeki çizimler çok hoşuma gitti.
Okumaktan mutlu olacaksınız, benden söylemesi!


Kitaptan Alıntılar:


Üzerine rengarenk yamalı ve topuklarına kadar uzanan bir etek geçirmiş, sırtındaki bol ve eski erkek ceketinin uzun gelen kol uçlarını tersine kıvırmıştı. Büyüyünce de giyeceğini düşünerek ceketin kollarını kesip kısaltmamıştı. Hem böyle bir sürü cebi olan kullanışlı bir ceketi bir daha bulabilecek miydi bakalım?
Tiyatro yıkıntısının tam sahne altına gelen yerinde duvardaki deliklerden içlerine girilebilen birkaç yıkık oda vardı. Momo işte buraya yerleşmişti. (s.14 )


Bu duman renkli adamlar duman renkli şık otomobillerle geziyor, her yere girip çıkıyor, her lokantada oturuyor ve ellerindeki küçük not defterlerine sık sık bir şeyler yazıyorlardı.
Örümcek ağı renginde gri elbiseler giyinen bu adamların suratları bile soluk kül rengiydi. Başlarında daima yuvarlak melon şapkaları, ellerinde daima kül rengi sigaraları vardı. Hepsi de kurşuni gri renkte bir evrek çantası taşıyordu. (s.47 )


Günlük yaşam içinde çok büyük bir sır vardır. Herkesin bunda bir payı bulunur ve herkes onu bilir, ama pek az kimse bu konuya kafa yorar. Çoğu kimse onu olduğu gibi benimser ve ona asla şaşırmaz. Bu büyük sır zamandır.
Onu ölçmek için saatler ve takvimler yapılmıştır, ama bunlar hiçbir şey ifade etmez. Herkes çok iyi bilir ki, bazen bir saatlik süre insana ömür kadar uzun gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Zamanın bu garip kısalığı uzunluğu, o saat içinde yaşanan olaylara bağlıdır. Çünkü zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir. (s.65 )


Bazı günler tek başına taş basamaklarda oturup içinden geldiğince konuşup şarkılar söylediği de oluyordu. Ama onu yıpranmış taşlardan, ağaçlardan ve kuşlardan başka duyan olmuyordu.
Çeşit çeşit yalnızlık vardır. Momo'nunki çok az kişinin bildiği ve çok az kişinin dayanabileceği bir yalnızlıktı.
Kendisini bir hazinenin içine kilitlemişler ve hazine her gün çoğala çoğala sonunda onu boğacakmış gibi geliyordu. (s.239 )




1 yorum:

  1. duman adamlar momoyu ele geçirmek için nasıl bir plan yaptılar

    YanıtlaSil