Emrah SERBES - Hikayem Paramparça

Emrah SERBES, 1981 Yalova doğumlu. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi tiyatro bölümünü bitirmiştir. Behzat Ç. romanı: Her Temas İz Bırakır, Son Harfiyat ve Erkan Kaybedenler'i yazmıştır.

Sokağın çok bilmediğimiz yüzünü çarpıcı ve kendine özgü üslubuyla  anlatıyor. Bu uslup, benim gibi ortayaştaki (artık 60 yaş dahil, orta yaş grubundaymışız!) biri için biraz ''sokak dili'' ama olsun! Bu sefer de tercih ettiğim ''edebi dilden'' biraz uzaklaşayım. Gençlerin önerilerine, fikirlerine her zaman açığım. Kitabı öneren kızıma kucak dolusu teşekkürlerimle...

''Erken Kaybedenler'i'' daha önce okuyup, Hikayem Paramparça'dan daha çok beğendiğimi de belirteyim bu arada.

Kitapta parça parça anlar, parça parça anılar var, paramparça hikayeler...


******


Kitaptan Alıntılar:


Yalnızlıktan kudurmuş bir çocuğun arabaların kaportasını anahtarla çizişi gibi ruhumun kemirilişi de hep sinsiceydi. Buna rağmen ansızın berraklaştığı oluyor bulanık günlerin; hala soğuk biralar oluyor ve bazen güzel kızlar. Yağmurdan sonra saçlarını havluyla kurulaman gibi olmuyor, o kalibrede sevda görmedim. (s.20 )



Aslında tek kişi sayılmaz mı karanlıkta iki kişi. (s.29 )



Herkes kendi kabusunu görür. Bir kabusu kabus yapan şey ondaki aktarılamayan noktalardır. Başkasına anlattığın şey kabus değildir artık. (s.34 )



İnsan zamanını durdurmak istediği yere aittir. (s.40 )



Benim, Çehov'dan ve o yazdan öğrendiğim şey şu: Fırsatı varken ağlamalı insan. Ele güne sergilenmeyecek duyguları olduğunu düşünmemeli. Sadece gözüne sabun kaçmış çocuklara bırakmamalı bu işi. Derdini anlatabilecek kadar ağlayabilmeli en azından. Ve önündeki yol yürüyebileceğinden uzun olsa da yürümeli o yolu, yürüyebildiği yere kadar. (s.143 )